Święto Objawienia Pańskiego na Wileńszczyźnie

6 stycznia Kościół katolicki i chrześcijanie innych wyznań obchodzą uroczystość Objawienia Pańskiego, w tradycji nazywaną - Trzech Króli. Jest to jedno z najstarszych świąt chrześcijańskich, wywodzące się z III wieku. Przypomina wiernym, że Bóg objawił się także poganom, którzy mają swoje miejsce w historii zbawienia.
Tego dnia ulicami ponad 500-et polskich miast, a także - za granicą - przejdą Orszaki Trzech Króli. Są to publiczne jasełka, w których biorą udział często całe rodziny, dając wyraz przywiązania do życia zgodnego z zasadami wiary i wartościami chrześcijańskimi. W programie jest wspólne kolędowanie i wystawianie scen związanych z Bożym Narodzeniem.
6 stycznia wspominane jest ewangeliczne wydarzenie, w którym Mędrcy ze Wschodu, nazywani Królami lub Magami, prowadzeni przez Gwiazdę dotarli do Betlejem. Tam złożyli pokłon nowo narodzonemu Jezusowi, uznając w nim Mesjasza. Objawienie, nazywane też z języka greckiego Epifanią, oznacza ukazanie się bóstwa w ludzkiej postaci. Przypomina, że Zbawiciel przyszedł na świat z misją pokoju do wszystkich, nie tylko do narodu wybranego. Dlatego w tradycji przedstawia się Mędrców, jako reprezentantów trzech kontynentów: Europy, Azji i Afryki.
Z uroczystością Objawienia Pańskiego wiąże się zwyczaj święcenia kredy, kadzidła i wody. Jest to nawiązanie do drogocennych darów, które Trzej Królowie złożyli Dzieciątku: złota, kadzidła i mirry. Kredą wypisuje się na drzwiach litery K, M, B oraz cyfry nowego roku. Litery oznaczają imiona Magów: Kacper, Melchior i Baltazar lub też mogą być pierwszymi literami łacińskiego zdania: "Christus mansionem benedicat", to znaczy "Niech Chrystus błogosławi mieszkanie".

O tradycjach obchodzenia Święta Trzech Króli na Wileńszczyźnie Kamilowi Zalewskiemu opowiedziała Janina Norkuniene, etnograf, badaczka tradycji i folkloru Ziemi Wileńskiej.