Album „Na Giewont się patrzy” zachwycił Polonię w USA

Po napisaniu i wydaniu międzypokoleniowej książki "Banany z cukru pudru” o dzieciństwie warszawskich sąsiadów, Aleksandra Karkowska i Barbara Caillot Dubus zdecydowały spotkać się z najstarszymi góralami. Chciały zrobić podobny projekt na Skalnym Podhalu, gdzie widoki są piękne a tradycje niezwykle silne.

- Do ziemi tatrzańskiej i jej mieszkańców mam wielki sentyment. Od dziecka, przyjeżdżałam do moich dziadków do Kościeliska. Znam tutejszych ludzi i tradycję – opowiada Barbara Caillot Dubus.

W Tatrach spędziły długie miesiące, chodząc po górach i pracując nad swoim projektem. Rozmawiały głównie z osobami urodzonymi w latach 20. i 30. XX wieku. Pytały, jak wyglądało ich życie codzienne, jaki był ich dom, szkoła, jakie mieli obowiązki. Górale opowiadali o swoim dzieciństwie i życiu codziennym. Wspominali czytanie przy świetle lampy naftowej, dom składający się z białej i czarnej izby, darcie pierza, a także tragiczne dzieje wojenne.

- Górale otworzyli przed nami swoje domy i serca. Siedziałyśmy godzinami przy piecu czy na ławce przed domem. Słuchałyśmy, pytałyśmy, nagrywałyśmy. Często się razem śmialiśmy, czasem słuchałyśmy tragicznych historii. Oglądałyśmy stare zdjęcia - opowiadają autorki albumu.

Ze wszystkich wyjątkowych spotkań zebrały zdjęcia i ułożyły opowieść. Przeplotły piękne stare fotografie z rodzinnych albumów z tekstem, który zebrały i współczesnymi portretami swoich rozmówców. Tak powstała niezwykła, wzruszająca opowieść fotograficzna.

“Na Giewont się patrzy” jest ważnym świadectwem minionej epoki. Album pokazuje, jak żyło się w Tatrach. Książka daje też inspirację ludziom młodym do rozmów ze starszymi, aby ci poczuli się potrzebni. Przerzuca tym samym kładkę między pokoleniami.

Autorki promowały niedawno swoją książkę w środowiskach amerykańskiej Polonii, w Chicago i Nowym Jorku. I między innymi o tym, z Barbarą Caillot Dubus i Aleksandrą Karkowską, autorkami książki „Na Giewont się patrzy” rozmawiała Halina Ostas.