Uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa

7 czerwca przypada uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, zwana powszechnie Bożym Ciałem. Jest obchodzona w Kościele katolickim w czwartek, po uroczystości Trójcy Świętej.
Tego dnia wierni szczególnie wyznają wiarę w obecność Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Po liturgii eucharystii następuje procesja do czterech ołtarzy. Przy każdym z nich odmawia się modlitwy i czyta ewangelię. Na zakończenie procesji kapłan udziela wiernym błogosławieństwa.
Historia uroczystości Bożego Ciała sięga średniowiecza. Została ustanowiona przez papieża Urbana IV w 1264 roku pod wpływem objawień błogosławionej Julianny z Cornillon.
W Polsce święto jest obchodzone od 1320 roku. Procesje z Najświętszym Sakramentem zostały wprowadzone później, około 15. wieku.
Centralne uroczystości Bożego Ciała rozpocznie o godz. 10.00 msza święta w kościele akademickim św. Anny na Krakowskim Przedmieściu. Po mszy z kościoła wyruszy procesja, która przejdzie Krakowskim Przedmieściem i zakończy się na placu Piłsudskiego, gdzie homilię wygłosi metropolita warszawski kardynał Kazimierz Nycz. Udzieli on błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem miastu i całej Polsce.
Boże Ciało w Polsce jest dniem wolnym od pracy.

Od czasów rozbiorów uroczyste procesje Bożego Ciała łączyły się z manifestowaniem przynależności narodowej. Uczestniczyło w nich duchowieństwo, cechy rzemieślników, bractwa kościelne, szkoły, wojsko i rzesze wiernych.
W okresie PRL władze państwowe i partyjne zakazywały swym członkom uczestniczyć w procesji Bożego Ciała, a nawet - nakazały organizować konkurencyjne zabawy ludowe dla wojska i młodzieży.
Po zmianach ustrojowych 1989 roku, w centralnej procesji Bożego Ciała w Warszawie, obok Prymasa Polski, biorą udział członkowie najwyższych władz państwowych.
Procesje z Najświętszym Sakramentem podczas Bożego Ciała odbywają się w Kościołach lokalnych we wszystkich regionach świata. Są nie tylko wyrazem ludowej pobożności, lecz przede wszystkim wyznaniem wiary jej uczestników w tajemnicę eucharystii. Taka też była intencja błogosławionej Julianny z Mont Cornillon w pobliżu Liége, która ponad 700 lat temu miała widzenia jaśniejącej tarczy z ciemną plamą. Zinterpretowano to jako znak, że w kalendarzu liturgicznym brakuje specjalnego dnia, w którym można by czcić Najświętszy Sakrament.
Niektórzy teologowie średniowieczni kwestionowali obecność Chrystusa w eucharystii, uważając ją jedynie za symbol, w odpowiedzi biskup Robert w 1246 roku ustanowił uroczystość Bożego Ciała dla diecezji w Liege. 18 lat później, w 1264 roku, papież Urban IV wprowadził ją w całym Kościele.