Чаго мы ня ведаем пра Манюшку?

2019 год абвешчаны годам Станіслава Манюшкі. Летась імя Манюшкі атрымаў чыгуначны вакзал ў Варшаве. Міністар культуры і нацыянальнай спадчыны Пётр Гліньскі зазначыў: „Такім чынам Варшава становіцца выключнай сталіцай у сьвеце, дзе два галоўныя камунікацыйныя парты - аэрапорт Шапэна і вакзал Манюшкі – носяць імёны выбітных нацыянальных кампазытараў”.

А што мы ведаем пра народжанага 200 гадоў таму другога выбітнага народнага кампазытара?

Аўтар опэры „Галька” ўвекавечаны на партрэтах як мужчына ў гадах, з лішнімі кіляграмамі, у акулярах. А ён ў свой час быў вельмі сучасным чалавекам, «прыгавораным» да сучаснасьці з нараджэньня.

Станіслаў Манюшка нарадзіўся ў 1819 годзе ў маёнтку Ўбэль, што цяпер на тэрыторыі Беларусі. Паходзіў з вельмі паважанага, але нетыповага, бо прагрэсіўнага роду. Яго дзядзька – Дамінік Манюшка – вырашыў падзяліць свой маёнтак паміж мужыкамі, якіх навучаў у сваіх школах. Гэта было 30 гадоў перад тым, як было адменена прыгоннае права. Станіслаў атрымаў ад яго ў спадчыну багаты кнігазбор – некалькі тысяч кніжак, якія сталі асновай яго ўсебаковай адукацыі. Станіслаў быў паліглотам і, як на грамадзяніна зьняволенай краіны, многа падарожнічаў – у Парыж, Прагу, Браціславу, Маскву, Пецярбург.

Першыя крокі кампазытара Манюшкі ня былі простымі. У Вільні яму цяжка было знайсьці выканаўцаў сваіх твораў, акрамя гэтага, праблемы стварала царская цэнзура.

Станіслаў Манюшка пасьля няўдалых спроб працаўладкавацца ў філярмоніі ў Пецярбургу атрымаў пасаду дырэкатара Вялікага тэатра ў Варшаве. Аднак, хоць пасада была прэстыжнай, то яму цяжка было пракарміць вялікую сям’ю: сямёра дзяцей і служачых, агулам пад дваццаць чалавек. Зводзіў канцы з канцамі дзякуючы фінансавай падтрымцы мэцэнатаў.

Манюшка быў перагружаны працай і вёў нездаровы лад жыцьця. Пражыў 53 гады і памёр ад сардэчнага прыступу.

Wprost/яс