Калі спытацца ў любога лацінаамэрыканца пра наш эўрапейскі рэгіён, то амаль ніхто ня ведае краіну Беларусь. Дзівяцца такому пытаньню нават супрацоўнікі кастарыканскай міграцыйнай службы, блытаючы Беларусь з Барбадосам.
А вось пра Польшчу ведаюць пераважна людзі рэлігійнай скіраванасьці.
Кастарыканцы, натуральна, паважаюць славутага паляка Яна Паўла Другога. Яшчэ людзі, блізкія да касьцёла, ведаюць пра кансэрватыўнасьць і рэлігійнасьць палякаў. У прыватных размовах кастарыканцы прэтэндуюць на тое, каб быць яшчэ больш рэлігійнымі людзьмі за землякоў Яна Паўла Другога.
Так пачынаецца рэлігійны парад у Сан-Хасэ, прымеркаваны да Велікодных сьвятаў. Удзельнікі шэсьця апрануты ў багатыя кінематаграфічныя ўборы часоў пачатку хрысьціянства. Вось дзясяткі рымскіх легіянэраў, біблійныя героі, анёлы, вялікая скульптура Хрыста на імправізаваным перанасным пастамэнце…
Пастаноўку цягам некалькіх месяцаў рыхтавалі прафэсійныя рэжысэры. Дзею трансьлююць па нацыянальным тэлебачаньні.
Адзін з галоўных каталіцкіх ерархаў краіны таксама ўдзельнічае ў сцэнках. Ён зачытвае словы Хрыста зь Бібліі. Тэкст іншых герояў, зь якімі Езус сустракаўся, зачытваюць акторы мясцовых тэатраў.
Бясьпеку падчас параду забясьпечваюць сотні паліцэйскіх. Што кідаецца ў вочы, людзі ў форме ставяцца да грамадзян вельмі паважліва, як кажуць, па хрысьціянску. Дазваляюць фатаграфаваць герояў сцэнак з амаль мэтровай адлегласьці. А калі народ трэба пасунуць на мэтар-другі, людзі ў форме просяць грамадзян даць заднюю перадачу надзвычай інтэлігентна.
Сэньёры й сэньярыты, якія прыходзяць на такія рэлігійныя парады, усімі сіламі мкнуцца таксама непасрэдна паўдзельнічаць у мерапрыемстве.
Зазвычай у шыкоўныя ўборы яны апранаюць маленькіх дзетак. Асабліва папулярныя касьцюмчыкі анёлаў і боскіх прарокаў.
Паступова рэлігійнае шэсьце перамяшчаецца ў касьцёлы. І падчас сьвятаў, і ў звычайныя дні храмы ў Коста-Рыцы запоўнены прыхаджанамі.
Падобныя, як рэлігійны велікодны парад, мерапрыемствы праводзяцца ня толькі ў сталіцы. Кожнае мястэчка імкнецца арганізаваць нешта сваё.
І вось прама ў гатэлі гарадка Сан-Рамон я чую аркестар.
У галаве калёны ідуць музыкі. У цэнтры шэсьця – нясуць скульптуры Божай Маці й Езуса Хрыста. А ў канцы калёны едзе грузавік, з сучаснай музыкай. І людзі, маладыя й пажылыя, выплясваюць пад гэта рокавае гучаньне.
Часта такія рэлігійныя гуляньні ў Коста-Рыцы працягваюцца тры-чатыры дні, кожны зь якіх суправаджаецца нейкім экшнам.
Пры гэтым у сьвяточныя дні прадаваць алькаголь забаронена нават у гэтак званых начных крамах.
Аляксандар Парошын,
спэцыяльна для Беларускай службы Польскага радыё,
Сан-Хасэ, Коста-Рыка